Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
opanować się
Znaleziono 70 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... Nie przejmuj się Irenką, Wiesiu. Zdenerwowana, zawsze było jej trudno opanować się. Natrzepie i zapomni, zobaczysz. Wróci słodka i przyniesie dla ciebie...
  • ... niepojętą nirwanę wysokości. Całym wysiłkiem woli próbował dr Brillat-Ćwierciakiewicz opanować się, powrócić do przytomności, gdy nagle wśród wirującej wokoło niego masy...
  • ... Tęgopytka, zbyt wyraźne było ich zdziwienie, zdziwienie na pograniczu zmieszania, opanowali się jednak; kiedy podszedłem do stołu, oboje powiedli wzrokiem po moim...
  • ... jest ten moment, żeby zszedł, wszedł na właściwą drogę i opanował się...
    - ...Tak po prostu sprecyzowałam, ponieważ już tak prywatnie, jak wcześniej...
  • ... mignęło przed jego twarzą i ktoś krzyknął: - Pfe!! - Wtedy Tamten opanował się, zapomniał o marzeniach i zdumiony do najwyższego stopnia zapytał ostro...
  • ... Wtem pochylił głowę i zobaczył przed sobą Widmara. Zdrętwiał, lecz opanował się szybko i zdjął czapkę. - Witam pana dobrodzieja - rzekł uniżenie. Wiamar...
  • ... rozumiem .
    Doktor odchylił się, jakby go ktoś z nagła uderzył,
    opanował się jednak natychmiast.
    Siedział bez ruchu długą chwilę, a kiedy się...
  • ... kochałem.
    Róża załkała.
    - Ach, Boże... Jakież to okropne! Ja wiem.
    Opanował się szybko, mówił dalej:
    - Ty wiesz, jak bardzo zdumiewałaś i zachwycałaś...
  • ... domorosłych zegarmistrzów ciała.
    Teraz jednak miał do czynienia z maturzystą,
    opanował się, stałem w pewnej, bezpiecznej odległości, na wszelki wypadek, bo nigdy...
  • ... przyzwyczaić do odpychającej, makabrycznej aury jaką rozsiewał krawiec. Potem, gdy opanował się, rzekł nawet przyjaźnie:
    - Słuchaj, Gold, zebrałem prawie cały materiał .

    Ale...
  • ... zdawało, że całym swoim ogromnym ciałem zwali się na Pieniążka. Opanował się jednak.
    - Poczekaj! Jutro porozmawiamy. I odwrócił się plecami.
    - Kadziłeś! - krzyknął...
  • ... pijana gówniara, która co dwa dni zabawiała się z innym!
    Opanował się, milczy, podnosi butelkę.
    - Widzisz, na to się mówi "męski napitek...
  • ... w fotel i z piersi jego wydarł się głuchy jęk. Opanował się jednak natychmiast i szybko wyszedł z domu.

    Ciotki, Krysia i...
  • ... urzeczony i wchłaniał księżycowe widoki, dostarczone
    mu przez wszechwidzące oko.

    Opanował się wreszcie i rzekł do nas:

    - Historią o księżycowych ludziach zaćmię...
  • ... Był blady. Trzęsły mu się ręce i dygotały łydki. Ale opanował się szybko. Klął tylko cicho, trąc i masując kark.
    Zbliżył się...
  • ... poznać. Był pomimo wszystko i w każdej sytuacji wielkim aktorem. Opanował się, wstał od stołu i rzekł głosem, który widzów tej sceny...
  • ... zastygł na chwilę. Wyglądał, jakby zobaczył dwie strzygi. Po sekundzie opanował się, skinął w naszym kierunku głową i pośpiesznie wyszedł na ulicę...
  • ... je ujrzę kiedy jeszcze?... Żona tam została i dziecko maleńkie...
    Opanował się i powiedział już spokojnie:
    - Za miastem, na lewo od drogi...
  • ... co chodzi? Przecież widzisz, że uczę
    zegar mówić.

    Natychmiast jednak
    opanował się i rzekł uprzejmie, jak
    zazwyczaj:

    - Przykro mi, Adasiu, że robisz...
  • ... jego miejscu, bądźmy szczerzy,
    My byśmy także się zdziwili.
    Wódz
    opanował się po chwili,
    Skinął na "Indian" i rzekł szeptem:
    "Nie przewidziałem...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego